سلام...این بارنمی دونم برای چی اومدم...تو وبلاگ قبلی حرفامو می گفتم ولی همیشه احساس می کردم هنوز حرفام مونده...تو اون وبلاگ از دلم گفتم، از سفرم به دیار جنون،‍از طواف امن الهی، از غربت بقیع ، از عشق کربلا‍، از ایوان نجف حتی از یاران پرپر سوخته...از کربلای ایران...ولی...هیچکدوم قانعم نکرد...اونقدر ننوشتم تا اینکه همه فراموشم کردن...ولی بازم دلم آرووم نگرفت؛ حالا اومدم تا با خونه ای جدید و حرفای نو دلم رو آرووم کنم...نمی دوونم بالاخره آرووم می گیره یا نه؟!!!...

دلم می خواست از اول رجب شروع کنم؛ نشد...گفتم سالگرد شهادت عمو اسرافیل که دلم خیلی گرفته بنویسم بازم نشد...حتی روز خاکسپاری یادگارهای عمو میکائیلم که دلم بی قرار بود هم نشد که بنویسم...

نمی دونم چرا امروز دست دلم به نوشتن کنار اومد؟! فقط می دونم امروز دلم خیلی هوایی بود ؛هوایی کاظمین...کاظمین...

 فقط اومدم که شهادت رو  تسلیت بگم... همین

http://www.ParsiBlog.com/PhotoAlbum/khademozzahra/imamjawad_1_7.jpg

                                  التماس دعا

                                                  یا زهرا