سلام خدمت خواهر بزرگوارم
متنتون زيبا بود اما در هنگامه ي شهادت سيدالشهداء ملكوت آسمانها و زمين در مصيبت و اندوه به سر ميبردند.
محتشم در اون شعر معروف به اين بيت كه ميرسه: در بارگاه قدس كه جاي ملال نيست براي سرودن مصرع دومش به مشكل ميخوره و هرچي فكر ميكنه نميتونه شعر رو جوري تكميل كنه كه اشكال نداشته باشه.
در خواب قلب عالم امكان حضرت صاحب الزمان عج رو ميبينه كه ميفرمايند در بارگاه قدس كه جاي ملال نيست
سرهاي قدسيان همه بر زانوي غم است
ملكوت آسمانها و زمين عرش و فرش همه در اين مصيبت خون گريستند.
به روزم
اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْياىَ مَحْيا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
يا علي
ما هم زهير هستيم!
