بسم الله الرحمن الرحیم

«یاایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیة مرضیة فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی»

سالی دیگر از هجرت مژگانت گذشت و تو همچنان نورانی و خورشید وش در بلندای آسمان عشق وجه الله را به نظاره نشسته ای.
سالی دیگر ار پرواز ملکوتیت گذشت و تو هنوز در گلخانه شکوفای دلهامان مامن داری.
مگر ازخورشید می توان دل برید که از تو...
مگر از عشق می توان به سادگی گذشت که از تو...
و مگر بهار را می توان از خاطر زدود که تورا...
دیریست که در خانه هامان قاب شیشه ای نگاهت را با زمزم چشم جلا داده ایم و هر صبح و شام چشمهامان را به ضریح مطهر چشمهایت دوخته ایم ودر عمق نگاهت غسل عشق کرده ایم...
یادباد هنگامه شیرین بودنت.ای سرسلسله سلسله جنبان آلاله و شقایق!
یادباد روشنایی راه با مشعلداری چون تو!ای یوسف قحطسال محبت و شهادت!
ای خلاصه خوبیها!ای مهربانترین پدر!جای خالی نگاهت همیشه در حسینیه دلهای عزادارمان محسوس است که تو آرام و شکوه ستاره های شبان تنهاییمان را.یتیم آمدن خویش ساخته ای و من امروز تنها به عمق عظمت راهی می اندیشم که تو پیموده ای و به رهروان آموخته ای.
ای مولای من ! اکنون که رفته ای.امیدواریم که بتوانیم راه جاودانه ات را پر نور نگه داریم و کباده عشقت را تا همیشه تاریخ به دوش کشیم که به گفته رهبر عزیزمان :«انقلاب اسلامی بی نام خمینی در هیچ جای جهان شناخته نیست.»
گر بر سر کوی تو نباشم چه کنم
گر واله ی روی تو نباشم چه کنم
ای جان جهان به تار موی تو اسیر
گر بسته موی تو نباشم چه کنم
ما را در فردوس جاودانه شفیع باش! ای عزیز زهرا<س>! ای وجیه نزد خدا!
«برگرفته از کتاب وسعت آبی»